İran və Rusiyanın Azərbaycana qarşı daha dəqiqi, türk etnosuna qarşı siyasətinin əsl mahiyyəti 1813 və 1828-ci illər Gülüstan və Türkmənçay müqaviləliləri ilə tam aydındır. Azərbaycanı ikiyə, Şumala və Cənuba bölən rus-fars tandeminin istəyi, siyasəti tarixin heç bir dönəmində yumşalmayıb əksinə, proqressiv şəkildə daha da kəskinləşib və hətta rus-fars tandemi bütöv Azərbaycanı parçalayandan da sonra tariximizi, etnosumuzu, dəyərlərimizi, imanımızı belə özlərinə uyğun şəkildə dəyişdirmək üçün var gücü lə isiyasət aparıblar.
Ümumiyyətlə bir məqamı heç vaxt unutmamalıyıq, zamanından, siyasi dövründən və rəhbərindən asılı olmayaraq dünyada əsas xalqların və dövlətlərin müəyyən etdiyi siyasi xətti var və hansı ki, dərin dövlət anlayışı kimi milli təfəkkür formasını alıb və əsla dəyişən deyil. İran, Rusiya, Fransa və sair bu tip xalq və dövlətlərin daxili və xarici siyasətlərində barəmizdə hər hansı bir xoş bir ifadəyə və ya hərəkətə rast gəlinibsə bu həmin dövlətlərin siyasətinin mahiyyətinin dəyişməsi yox, formasının dəyişməsi kimi qəbul edilməlidir. Müzakirə olunan mövzu əsas siyasətin mahiyyəti deyil, müzakirə olunan həmin siyasi xəttin daha maneəsiz reallaşması üçün detalların müzakirəsidir. Siyasət -sözlərin oyunu kimi, hədəfin maskalanmasından başqa bir şey deyil. Xüsusən də bunu fars və ruslar barədə unutmamalıyıq.
İran və Rusiyanın Azərbaycana qarşı dəyişməz düşmənçiliyi barədə sayı-hesabı bilinməz qədər dəlil və sübutlar var və bundan demək olar ki, bütün Azərbaycan və türk dünyası xəbərdardır. Maraqlısı isə o olub ki, bu düşmənçiliyi bildiyimiz halda əsl düşmənlərimizin kim olduğunu indiyə qədər dilə gətirməmişdik. Təbii ki, bu siyasətdir, amma mehriban, dost, qonşu dövlət kimi anlayışlar həmin bu dövlətlərə Azərbaycana təsir imkanlarını verir. Sevindirici haldır ki, artıq Azərbaycan düşmənlərini öz adı ilə çağırmağa başlayıb. Hələ birinci Qarabağ müharibəsində fars-rus tandeminin bir başa rolu ilə Ermənistan tərəfindən işğal edilmiş Azərbaycan ərazilərinin 2-ci Qarabağ savaşında azad edilməsində bütün var gücü ilə mane olmağa çalışan fars-rus tandeminin istəklərinin puça çıxması, post müharibə dövründə İran və Rusiyanın siyasətinin Azərbaycana qarşı düşmənçiliyini yeni formasını ortaya çıxarıb. Riyakarcasına dost ölkə kimi, üzümüzə gülərək qəsdimizə susamış bu iki dövlət: İran və Rusiya hər ikisi qısa zaman daxilində Azərbaycan dövlətinə, atributlarına, dövlət başçısına, ərazi bütövlüyümüzə qəsdlər etdi, dövlətimiz və xalqımız tərəfindən layiqli cavabını da aldı. Rusiya və İran indiyə qədər əməllərinə görə Azərbaycandan refleks almadığından indi aldıqları cavaba və NOTA-ya görə əlhəmləri çaşıb, karıxıblar. Möhtəşəm Qələbəmizdən sonra özlərini “dostluqda” yandıran məhz bu iki dövlət oldu. İran və Rusiya dərk etməlidir ki, bizim Cənubi Azərbaycan kimi 40 milyonluq ordumuz, düşmənə göz dağı Dəmir qapı Dərbəndimiz var.
O ki, qaldı Vladimir Jirinovskinin aşağılamalarına qarşı İsfəndiyar Vahabzadənin cavabına, əvvəla unutmayaq ki, Jirinovski sıravi bir şəxs deyil - siyasi partiya sədridir, onun partiyası Rusiya Dövlət Dumasında təmsil olunur və özü fraksiya rəhbəri, Rusiya Federasiyasının Dövlət Dumasının vitse-spikeridir və Azərbaycan barədə səsləndirdiyi açıqlamalar Rusiyanın rəsmi mövqeyi kimi qəbul edilir. Odur ki, İsfəndiyar Vahabzadənin Jirinovski və onun kimi danışan klounlara verdiyi cavabı indiyə qədər olan aşağılanmağımız müqabilində layiqli və yerində cavabdır. Jirinovsikinin və rus ictimaiyyətinin eşitdiyi cavab xalqımızın rus şovinizminə cavabıdır.
Birdə ki, fars, rus, fransızlar unutmayın ki, Azərbaycan xalqı dünyanın döyüşmək istəyində olan 1-ci xalqıdır və üstəlik bu xalqın Türkiyə və Pakistan kimi qardaşı, dostu və müttəfiqi var. Azərbaycan isə İran və Rusiyanın xislətinin nə olduğunu gözəl bilir...
Hüquqşünas, Qarabağ qazisi
12.08.2021
Комментариев нет:
Отправить комментарий